Albuquerque, N.M
To była jedna z największych sensacji w historii finałów NCAA. Jim Valvano coach North Carolina State, doprowadził swoja drużynę do finałów, mimo że nikt nie dawała im szans nawet na udział w Sweet Sixteen. Zespół bez gwiazd w składzie, typowy sportowy "kopciuszek", nie spoczął na laurach, pokonując w finale 54:52 faworyzowaną drużynę z Houston, słynnych PhiSlam Jama z Drexlerem, Olajuwoonem, Franklinem i Youngiem w składzie.
Końcówka meczu była "typowa" dla drużyny z Północnej Karoliny, która w całym Tournamencie rozstrzygał mecze głownie w ich finałowych momentach. Przy stanie 52:52, na 4 sekundy przed końcem meczu, rozgrywający drużyny N.C.S - obrońca Dereck Whittenburg oddał desperacki rzut z prawie 10 metrów, który wogóle nie doleciał do obręczy. Piłka jednak trafiła w ręce Lorenzo Charles'a, który będąc na czystej pozycji pod koszem, bez problemów zdobył dwa punkty, na wagę zwycięstwa.
Tytuł najbardziej wartościowego gracza Final Four zdobył Akeem Olajuwoon, ale najwięcej mówiło się o wyczynie trenera Valvano, który mając zdobył tytuł mistrza NCAA, mając najbardziej "przegrywający" zespól w historii. Do dziś amerykanie mówiąc o sportowych "kopciuszkach", często jako przykład podają drużynę North Carolina State z 1983 r. Najlepszym przykładem będzie fakt, że na pewno nie znajdziecie wśród nazwisk graczy, żadnej znajomej twarzy z NBA. Całkowicie zawiódł w druzynie Houston Clayde Drexler zdobywając tylko 4 pkt, znacząco tym samym obniżając swój numer w drafcie.

STATYSTYKI MECZU FINAŁOWEGO:

N.C.S. T.Bailey 15 pkt, Whittenburg 14 pkt, Charles 4pkt ! i 7 zb. S. Love 8 pkt.
Houston Olajuwon 20 pkt., 18 zb, Drexler 4pkt, 2 zb, Anders 10 pkt

Mecze półfinałowe North Carolina St.- Georgia 67-60;
Houston - Louisville 94-81.
Trener North Carolina State - Jim Valvano

(Podziękowania dla Marka "Ronina" Banasiaka)

<--- Wróć