Podczas dzisiejszego finału w pierwszych piątkach Duke i Butler wybiegnie prawdopodobnie aż pięciu białoskórych graczy. To najwięcej od 12 lat.

Choć kibice, zwłaszcza North Caroliny, go nie oszczędzają gwiazdor Duke, Jon Scheyer najbardziej zbulwersował się jeszcze podczas gry w lidze szkół średnich. W trakcie jednego z meczów kozłował niekryty piłkę. Trener przeciwników momentalnie krzyknął - "weźcie białego chłopca!". Co ciekawe, Scheyer jako jedyny nie był w swoim zespole czarnoskóry. - Wiadomo było, że chodzi o mnie. Miałem na koszulce numer i nazwisko, ale tamten trener wołał na mnie biały chłopiec - wspomina po latach Scheyer.

Co ciekawe w tegorocznym finale NCAA od pierwszych minut może zagrać aż pięciu zawodników o białym kolorze skóry. To byłoby najwięcej aż od 1998 roku, kiedy to w starciu Kentucky -Utah w pierwszych piątkach wyszło sześciu takich graczy.

Biali są Gordon Hayward i Matt Howard, a więc liderzy Butler. Tak samo jak pięciu z siedmiu najlepszych graczy Duke. I choć wiedzą o tym nie tylko wszyscy eksperci, ale i większość fanów koszykówki, nie mówi się o tym na forum, bo to nadal temat tabu. Do tego stopnia, że w tej sprawie nie chciał się wypowiadać nawet Larry Bird.

Negatywne stereotypy mówiące, że biali są wolniejsi, mniej skoczni i gorsi pod względem atletyzmu od czarnoskórych są obalane. Blue Devils w sobotnim półfinale rozgromili West Virginie różnicą 21 punktów, a Bulldogs prowadzeni przez Haywarda i Howarda nie przegrali już od 25 spotkań! - Od zawsze chciałem być koszykarzem. Oglądałem fenomenalnych białych graczy na parkietach NBA i myślałem sobie czy to w przyszłości nie mogę być ja - wspomina Hayward. Jednym z nich z pewnością był Larry Bird, niegdyś gwiazdor Boston Celtics, a obecnie dyrektor Indiany Pacers. Zapytany przez dziennikarzy czy stereotypy dotyczące białych graczy im przeszkadzają odpowiedział: - a kto to wie? Kto na to zwraca uwagę? Jeśli umiesz grać, to możesz grać wszędzie. I nikt wtedy nie zwraca na kolor twojej skóry.

Bird, jak wielu ludzi nie lubi rozmawiać o wpływie koloru skóry na koszykówkę. W minione wakacje spadła jednak na niego fala krytyki za wybranie z 13 numerem draftu Tylera Hansbrougha. Trzykrotnie wybrany zawodnik do All-American dołączył do "białej kolonii" Pacers na którą składają się: Josh McRoberts, Mike Dunleavy i Troy Murphy. Choć Hansbrough z powodu problemów zdrowotnych pauzuje, to jego biali w ostatnio wygranym meczu z Houston rzucili łącznie 50 punktów. Dla Rockets najwięcej (17) rzucił z kolei Chase Budinger. Absolwent Arizony do dziś wspomina, że gdy w szkole średniej powiedział, iż jego celem jest zostanie profesjonalnym koszykarzem, znajomi go wyśmiali. - To było spowodowane stereotypami. Kłóciłem się z nimi. Powiedziałem, że będę naprawdę dobrym graczem i że widząc mnie za kilka lat w NBA mocno się zdziwią - wspomina zawodnik wybrany w drugiej rundzie draftu.

Budinger miał bardzo dobre przeddraftowe notowanie. Według ekspertów był pewniakiem do wyboru w pierwszej rundzie. Jednak niespodziewanie zdecydowano się na niego dopiero w drugiej turze. - Tuż przed draftem pojawiło się wiele plotek, że jestem zbyt miękki, za wolny i mało atletyczny by poradzić sobie w tej lidze. To oczywiście było spowodowane tym, że jestem biały - tłumaczy Budinger.

Liderzy swoich zespołów, którzy wystąpią w tegorocznych Final Four, czyli Hayward i Kyle Singler mają nadzieję, że w ich przypadku taka historia się nie powtórzy. - Mnie nigdy nie obchodzi kogoś kolor skóry. Chcę tylko grać z najlepszymi, niezależnie czy są czarni czy biali. Tak właśnie powinna wyglądać koszykówka. Ludzie powinni zacząć respektować indywidualne cechy każdego z nas - mówi gwiazdor Blue Devils.

Co ciekawe, jak poinformowali badacze z uniwersytetu Central Floryda w 2008 roku, w sezonie 2006/07 tylko 32% zawodników pierwszej dywizji NCAA było białych. - Nie lubię gdy ludzie zwracają uwagę na to, że kolor mojej skóry jest biały. Ale tak właśnie jest. Co mogę zrobić? Nic. Tylko wygrywać kolejne mecze - podsumowuje Scheyer.

<--- Wróć