1988 Kansas City, Ka

Gdyby spytać fachowców który finał z lat 80-tych był tym najlepszym, zdania byłyby podzielone. Gdyby jednak spytać ich, jaki występ zawodnika był najbardziej ekscytujący bez wątpienia wskazaliby na występ Dannego Manninga z finału 1988 roku. Drużyna Kansas grała u siebie, miała za sobą rzeszę swoich fanów i fanek. Naprzeciwko wyszedł zespól Oklahomy ze świetna pierwsza piątka i ... pustką poza nimi. Cały mecz zespól Oklahomy grał tylko piątką zawodników. Cały mecz próbowali zatrzymać Manninga, bezskutecznie zresztą. Wynik po pierwszej połowie brzmiał 50:50 co do dziś pozostaje rekordem finałów. Dave Siger trafił 7 z 13 rzutów 3-punktowych, co również było rekordem finałów. Wszystko to jednak przyćmił rewelacyjny występ wschodzącej gwiazdy NBA, Dannego Manninga, zdobywcy 31 pkt i 18 zb, który praktycznie sam, zapewnił zwycięstwo swojej drużynie. Bezskutecznie próbowali go powstrzymać późniejsi gracze NBA, Stacey King (CHI) czy Harvey Grant (WASH). Po przerwie na prowadzenie wyszedł zespól Oklahoma, lecz wtedy na wspomogli Dannego, Chris Piper (6 pkt w tej części) i Milt Newton. Dzięki temu drużyna Kansas mogła się cieszyć w swojej hali, ze zdobycia, historycznego, 50 tytułu mistrzów NCAA. W pamięci wszystkich pozostał świetny występ Dannego Manninga. Szkoda, że potem kontuzje pokrzyżowały jego świetnie zapowiadającą się karierę. Manning został w tym roku wybrany No1 draftu.

W półfinałach Kansas pokonali Duke 66-59, natomiast Oklahoma pokonała Arizonę 86:78.


STATYSTYKI MECZU FINAŁOWEGO:

Kansas D.Manning 31 pkt, 18 zb!, M.Newton 15 pkt, Pritchard 13 pkt.
Oklahoma Sieger 22 pkt, S.King 17 pkt, H.Grant, M.Blaylock po 14 pkt, Grace 12 pkt.

Trener Kansas - Larry Brown

(Podziękowania dla Marka "Ronina" Banasiaka)

<--- Wróć