Czasem gdy myślimy o Final Four nie zdajemy sobie sprawy jak długą drogę trzeba przebyć, żeby się tam znaleźć. W grę wchodzi wiele czynników zanim możemy mówić o drużynie mistrzowskiej i pamiętać ją co najmniej na rok. Coś co czyni marcowy turniej NCAA takim unikalnym to to, że często najlepsza drużyna go nie wygrywa.

Mialem to szczęście być częścią drużyny UNLV w roku 1990. Pokonaliśmy Duke w finale 103-73. To nadal rekordowa różnica jeżeli chodzi o finał NCAA.
Rok później mieliśmy lepszą drużynę, a jednak nie byliśmy w stanie przejść Duke ulegając im w półfinale 79-77. Powód : Nie mieliśmy fundamentalnych czynników po swojej stronie.

Skończyłem mecz z 5-ma faulami po akcji, w której sędzia nie odgwizdał faulu na mnie. To był pierwszy mecz sezonu, w którym wypadłem za faule. Larry Johnson i Stacey Augmon zagrali prawdopodobnie najgorszy mecz w swojej uczelnianej karierze. Połączenie tych zdarzeń plus natchniona gra Duke spowodowały że odpadliśmy.

To właśnie to co może się zdarzyć i co się zdarza w wielkim turnieju.

Mając to na uwadze, sporządziłem listę pięciu krytycznych a zarazem niezbędnych kluczy do odniesienia sukcesu czyli do możliwości ucięcia siatek z obręczy jako pierwsza drużyna w kraju.

- Trener: Przywództwo z ławki jest konieczne ponieważ masz system, który w czasie meczu musi byś egzekwowany a gracze muszą być w stanie się poświęcać dla niego. Wielcy trenerzy potrafią to wykonywać poprzez motywowanie zawodników, a jednocześnie budowanie w nich pewności siebie. Nie pozwalają, żeby turniej ich przerósł. W trakcie turnieju stajesz przed scenariuszami, których nie przewidywałeś w sezonie regularnym. Trener musi być w stanie utrzymać ten sam poziom koncentracji i pewności siebie. W takiej sytuacji tylko zawodnicy nabierają doświadczenia niezbędnego do wygrywania. Dobry trener może być warty więcej niż 3 punkty dla swojej drużyny w trakcie turnieju dlatego, że wiele rozstrzygnięć sprowadza się do ostatniej akcji. Przygotowanie do takiej sytuacji to zdecydowanie więcej niż 3 punkty.

- Mocna strona drużyny: W trakcie turnieju zawsze rozmawiamy o dobrych drużynach defensywnych. Jednak w systemie jaki obowiązuje w March Madness wszystko sprowadza się do umiejętności wykorzystania tego czego boi się przeciwnik. Niektóre drużyny rzucają dużo za 3, niektóre swoją silę widzą w wymuszaniu strat, a jeszcze inne w dominacji na atakowanej tablicy. To może być nawet coś tak pozornie prostego jak rzuty wolne, ale cokolwiek to jest, żeby wygrywać w Marcu i Kwietniu musisz na tym polegać, na tym w czym jesteś najlepszy. Nieważne jak jesteś dobry. Jeden z tych meczów z pewnością będzie zacięty i na styku. Wtedy wszystko zależy od twoich przewag nad ich przewagami.

- Doświadczenie: Podczas meczów turniejowych staniesz naprzeciw jakimś trudnościom. To może być problem z faulami albo popularny zły dzień rzutowy. To może być sytuacja w której twój przeciwnik gra mecz życia. Ważne jest, żeby pamiętać że mecz trwa 40 minut i jest wypełniony wieloma zmianami sytuacji na parkiecie. Musisz polegać na sobie i drużynie przede wszystkim, nie zmieniać tego co robiłeś przez cały sezon i co cię zaprowadziło do miejsca w którym jesteś. Nie możesz sobie pozwolić na wybicie z rytmu, na zmianę planu meczowego tylko dlatego, że twój przeciwnik gra na fali przez kilka minut.

- X-Factor: Ktoś musi wyjść przed szereg w jakiś sposób. Żeby dostać się do Final Four trzeba mieć gracza, który gra swoją najlepszą obronę albo gra najlepiej na tablicach tak jak cały rok. Dobrze, jeżeli jest ktoś kto może mieć jeden mecz, jedną noc kiedy niespodziewanie rzuci sporo punktów. To może być ktoś kto grał nie równo cały rok, ale nagle zaskoczył. Tak sie dzieje każdego roku. Zawodnicy wreszcie rozumieją swoją role i starają się z niej wywiązać jak najlepiej. To daje drużynie dużo energii i podnosi pewność siebie.

- Szczęście: Odpowiednie odbicie piłki od obręczy albo nie prawidłowy gwizdek mogą cie uratować, tak samo jak błąd twojego przeciwnika. Bez względu na to jak dobra jest twoja drużyna, w turnieju będzie mecz, w którym będziesz potrzebował szczęścia żeby przejść dalej. Podczas naszej drogi do tytułu mieliśmy jeden ciężki mecz, przeciwko Ball State. Mieliśmy szczęście, że przeszliśmy dalej. Kilka kontr dało nam potrzebne momentum. Ball State byli na fali i grali o wiele lepiej niż przez cały sezon. Spokojnie mogliśmy przegrać ten mecz. Większość ludzi pamięta UNLV z tamtego roku jako drużynę, która ustanowiła rekord w meczu finałowym wygrywając 30 punktami. Ale gdybyśmy nie mieli sporo szczęścia i nie wygrali z Ball State, masz moment chwały nigdy by się nie wydarzył.

Greg Anthony, yahoo

<--- Wróć