Rozgrywki NCAA, jeszcze do nie dawna będące kuźnią gwiazd ligi NBA, przeżywają w ostatnich latach kryzys. Wśród kibiców liga akademicka nadal cieszy się niezwykłą popularnością, jednak wychowuje coraz mniej, naprawdę liczących się w zawodowej koszykówce zawodników.

Schemat, w którym młody licealista zabiega o najlepsze stypendium sportowe na wymarzonej uczelni, powoli odchodzi do lamusa. W przeszłości gra na studiach była nieodzownym punktem w karierze koszykarza. Dzięki temu zdobywano doświadczenie i uczono się koszykówki, nie mówiąc o prestiżu związanym z sukcesami na uniwersyteckich parkietach. Z każdym rokiem NCAA oddaje do ligi zawodowej coraz mniej zawodników. Doszło do tego, że zarezerwowane dla absolwentów pierwsze miejsca w draftach przeszły w obce ręce. Od 2001 roku żaden zespół NBA nie postawił swojego pierwszego picku na studenta. Wybierano nastoletnie gwiazdy High School, bądź przybysza z Azji. W czym należy doszukiwać się błędu? Dlaczego popularne "uniwerki" powoli przestają być głównym dostawcą zdolnych i wyszkolonych sportowców?

Nie chodzi o to, że poziom na uczelniach się obniżył. Większość szkół od lat korzysta z tych samych programów treningowych. Nie zmienia ich, bo się sprawdzają i zawodnicy kończąc studia są przygotowani na walkę tak samo, jak ich poprzednicy z lat 80 i 90. Poziom koszykówki na całym świecie wyrównał się. Europejczycy, reprezentanci krajów z Ameryki Południowej, czy Azjaci po prostu dogonili swoich kolegów ze Stanów. Dziś skauci wielu klubów NBA wyjazd na Stary kontynent w poszukiwaniu prawdziwych perełek traktują jako priorytet. Liga zawodowa ulega globalizacji, opuszcza sztywne granice swojego kraju i rozpoczyna ekspansję na świat. Poszukuje nowych źródeł dochodu i buduje swoją markę w krajach do tej pory nie rozkochanych w imperium Sterna. Nic tak nie przyciąga przed ekrany telewizorów, jak biegający po parkiecie rodak. Dlatego Niemcy oszaleli na punkcie Mavericks, Francuzi pokochali Texas, a Hiszpanie Memphis.

Dużą grupę nowych graczy NBA, stanowią absolwenci liceów. Umiejący świetnie liczyć pieniądze i będący pewni swoich umiejętności młodzi chłopcy, decydują się rezygnować z nauki i wkraczać w zawodową grę. Nastolatki obawiają się kontuzji i chcą zarabiać teraz, a nie czekać parę lat i żyć na skromnym stypendium. Gdy mają pierwszą, lepszą okazję i ktoś proponuje w miarę wysoki kontrakt, mało który 18-latek składa papiery na studia. W ten sposób do NBA udało się w ostatnim drafcie 8 koszykarzy, czyli 8 potencjalnych gwiazdorów ligi akademickiej.

To wszystko sprawia, że coraz częściej o sile klubów NBA decydują ludzie nie mający nic wspólnego z rozgrywkami akademickimi. Prowadzi to do zmniejszania renomy uniwersytetów. Nie są już one traktowane jako niezbędny etap rozwoju każdego gracza. Wskaźniki popularności meczów nie spadły. Kibice nadal z zapartym tchem śledzą rywalizację w NCAA. Trzeba coś jednak zrobić z problemem, jaki niewątpliwie stopniowo degraduje tę ligę do niższej klasy. Sytuacja na razie nie jest tragiczna, ale gdy fani zorientują się, że tendencja omijania uczelni przez czołowych licealistów jest wzrastająca, bo zawodowy sport wchłania wszystkich najzdolniejszych, odwrócą się od magii uniwersyteckiego kosza.

<--- Wróć