Nasz kolejny wywiad przeprowadziliśmy z Angelica Stec-Szumiło, asystentką head coacha na uniwersytecie Long Island. Angelica wcześniej występowała na tym uniwersytecie jako koszykarka będąc bardzo ważnym ogniwem zespołu zdobywającego mistrzostwo konferencji.

Tomasz Piwowarczyk: Dlaczego postanowiłaś rozpocząć karierę trenerską już teraz, zamiast pograć jeszcze kilka dobrych lat w koszykówkę ? W końcu byłaś przecież świetną koszykarka.

Angelica Stec-Szumiło: Pod koniec ubiegłych wakacji dostałam propozycje pracy jako asystentka trenerki w Long Island University. Pomimo, ze wówczas miałam stałą prace, propozycje te przyjęłam bez wahania. Świetną koszykarką to raczej nie byłam, a wręcz dużo mi do niej brakowało. Szczerze mówiąc, po skończeniu studiów brałam pod uwagę możliwość wyjazdu do Europy, ale zmieniłam plany i nic z tego nie wyszło. Wyszłam za maż, razem z mężem postanowiliśmy tutaj zamieszkać i założyć rodzinę. Jeśli chodzi o granie w Stanach, to jestem raczej realistka. Pozostaje mi zawsze koszykówka rekreacyjna (śmiech)

T.P.: Mówiąc o planowanym wyjeździe do Europy, miałaś na myśli także powrót do Polski ?

A.S.: Tak.

T.P.: Czy łatwo jest się w krótkim czasie przestawić z koszykarki w osobę zasiadająca na ławce rezerwowych ?

A.S. Na początku było bardzo ciężko, teraz się już trochę przyzwyczaiłam, chociaż dalej mam po prostu ochotę wejść na boisko i zacząć grac, choćby nawet aby pokazać co to znaczy rzucić się za niczyja piłką. Z natury zawsze byłam zawodniczka ambitną, zadziorną, grającą przede wszystkim z sercem dlatego tego samego wymagam od wszystkich dziewczyn.

T.P.: A jak Twoje koleżanki z drużyny przyjęły Cię w tej nowej roli, w końcu z niektórymi grałaś jeszcze wcześniej na parkiecie.

A.S.: Na początku na pewno obydwie strony czuły sie nieswojo. Ja na pewno czułabym się inaczej, gdybym nagle musiała słuchać osoby, z którą jeszcze dwa lata wcześniej grałam razem w drużynie. Wydaje mi się jednak, ze po paru tygodniach te uczucia zanikły.

T.P: Jakie są Twoje obowiązki jako asystentki ?

A.C. Praktycznie wszystko. Począwszy od rekrutacji zarówno na terenie USA jak i poza granicami, brania czynnego udziału w treningach, prowadzenia spraw organizacyjnych, itd., itd.

T.P. A za jaki czas będzie można Cię zobaczyć na ławce trenerskiej w roli head coacha ?

A.S.: To jest mój pierwszy rok w charakterze asystentki trenera w dodatku z doświadczeniem zawodniczki a nie trenerskim dlatego nie myślę o tym na razie.

T.P.: Powróćmy na moment do Twojej kariery w Long Island jako koszykarki. Zbliża się NCAA Tournament, choć nie wiadomo czy z udziałem LIU. Ale Ty już miałaś okazje w nim uczestniczyć, w roku 2001 gdy spotkaliście się z najlepsza od kilku lat drużyna w kraju, Connecticut. Jak wspominasz tamto spotkanie jak i wcześniejszy, Tournament konferencji ?

A.S.: Było to zarówno dla mnie jak i dla reszty drużyny ogromne przeżycie. Po raz pierwszy w historii naszej uczelni dostałyśmy się do NCAA Tournament. Po raz pierwszy grałyśmy przed publicznością licząca ponad 10,000 ludzi. Jak się można domyśleć, nie sprawiłyśmy żadnych kłopotów drużynie UCONN. Niestety ten mecz pokazał nam ile klas dzieli LIU od takiego zespołu jak Connecticut. Jeśli chodzi o turniej konferencji, to pozostaje on w pamięci szczególnie dlatego, gdyż nikt nie wierzył, ze dojdziemy do finału, a tym bardziej, ze go wygramy.

T.P.: Czy praca w collegu to cos co chciałabyś już zawsze robić, czy tez w przypadku propozycji z zawodowego klubu, gotowa byłabyś porzucić NCAA ?

A.S.: Praca trenerki bardzo mi się podoba, dalej jest mi ciężko uwierzyć w to, ze zarabiam na życie robiąc cos co kocham, cos co mnie zawsze pasjonowało. Propozycji z zawodowego klubu raczej nie dostane, ale gdyby tak się stało, jest mi ciężko powiedzieć. Naprawdę cieszy mnie fakt, ze dzięki mojemu doświadczeniu, moim wskazówkom mogę się przyczynić do rozwoju i postępu młodych koszykarek.

T.P.: Niewielu kibiców w Polsce miało okazje oglądać w akcji Gośki Radwan - jakbyś ja opisała ?

A.S.: Gośka Radwan, wychowanka Stali Stalowa Wola, a potem zawodniczka Korony Kraków, gra na pozycji niskiej szkrzydlowej. Jej głównym atutem jest obrona dlatego często jest ona osoba od "zadań specjalnych". Poza tym jest bardzo aktywna na deskach, szczególnie w ofensie. W ataku brakuje jej jeszcze pewności siebie wynikającej ze zmiany otoczenia (inna kultura, inny język, inny styl gry). Goska jest osoba ambitna dlatego jestem pewna, ze w następnym sezonie będzie dużo więcej słychać o jej poczynaniach na boisku.

T.P.: Czy masz w planie spróbować ściągnąć do LIU inne polskie koszykarki ?

A.S.: Oczywiście. Obecnie jestem w trakcie rozmów z paroma dziewczynami. Może znasz jakieś młode koszykarki, albo koszykarzy, którzy byliby zainteresowani studiami w Stanach?

T.P.: Wielu młodych koszykarzy (koszykarek) zdaje sobie sprawę z sytuacji w polskim baskecie i z korzyści jakie dają studia w USA, wiec z zainteresowaniem nie byłoby problemu. Załóżmy ze jestem takim młodym koszykarzem. Jakie warunki musiałbym spełniać by liczyć na stypendium sportowe w LIU ?

A.S.: Przede wszystkim zainteresowanie musi być obustronne. Potencjalny zawodnik czy zawodniczka nie może mieć podpisanego profesjonalnego kontraktu z żadnym klubem. To są dwa podstawowe warunki. Następnie jeśli jest to zawodnik zaraz po ukończeniu szkoły średniej i naturalnie nie rozpoczął jeszcze studiów musi zdać egzaminy, które są odpowiednikami amerykańskich egzaminów w szkole średniej tzw SATs (Scholastic Aptitude Test) lub ACTs (American College Testing). Jeśli zawodnik rozpoczął juz studia odpowiedzialny jest on za wzięcie egzaminu TOEFL (Test of English as a Foreign Language).

T.P.: Jakbyś porównała poziom gry w Waszej konferencji do poziomu w Polsce ?

A.S.: Nasza konferencja, Northeast Conference (NEC), nie jest zaliczana do najsilniejszych w US. Na podstawie własnego doświadczenia ciężko jest mi porównać ponieważ grałam w Polsce jedynie jako kadetka, juniorka i w tym samym czasie w drugiej lidze (dzisiaj 1), ale wydaje mi się, ze poziom zbliżony jest do zespołów z wyższej części tabeli I ligi.

T.P.: Dziękuje za rozmowę i życzę powodzenia w zbliżającym się Tournamencie NEC.

A.S.: Ja również dziękuję.